Op het hoofdkwartier van de Elfstedenvereniging, in het waterleidinggebouw in Leeuwarden, is het een drukte van belang. De telefoon staat niet stil en de administratie van legitimatie en startkaarten komt precies.
Alle seinen stonden op groen, maar op de persconferentie van het bestuur van de Friesche Elf Steden werd duidelijk: het kan niet. Het ijs was op sommige plekken te slecht om al die duizenden schaatsers te houden. De tocht laten doorgaan is niet verantwoord, de teleurstelling is groot.
Elfstedenvoorzitter Henk Kroes en ijsmeester Venema kijken terug op de Elfstedentocht van 1997. Dagenlang waren ze in touw en niet uit de media te slaan. Beiden kijken terug; Kroes aan het ontbijt met zijn vrouw thuis in Boazum en Venema op het ijs van de Leeuwarder Prinsentuin.
Veel liefhebbers schreven zich in voor de IJsselmeertocht, georganiseerd door de 100-jarige ijsclub van Zurich. Met een schuiver voor de Eend was een baan geveegd van een rondje van vijf kilometer. Onder de deelnemers ook burgemeester Piersma.
Het ondergelopen weiland van de Ryptsjerksterpolder is vaak een van de eerste plekken waar de schaatsen kunnen worden ondergebonden. De 'doorzetter', 'liefhebber' en de 'waarschuwer' komen aan het woord.
Op de Jouster ijsbaan is het WK solexrace op ijs. Dertig deelnemers, lid van de club AOW (Altijd Onder Weg) doen mee aan de wedstrijd. Plezier is belangrijker dan winnen. Het gaat niet zo snel, want het ijs is zo glad dat de bestuurders met hun voeten moeten remmen.
Voor het eerst in vier jaar zou er weer een wedstrijd met de arrenslee, een oude Friese traditie, worden georganiseerd op De Veenhoop. Terwijl de organisatie druk bezig is met de voorbereidingen wordt langzaamaan duidelijk dat het ijs minder sterk is dan werd gedacht.
Er was grote chaos tijdens de toertocht van Stavoren naar Enkhuizen in 1996. Helikopters en andere hulpdiensten moesten tientallen gewonde schaatsers van het ijs halen.