Weromrop.frl - útstjoerings

In portret fan de Fryske follyballers Jan Posthuma (fan Dokkum) en Ronald Zoodsma (fan Snits) yn it noarden fan Italië. Dêr spylje se by Gambeca. Follybal is in hiele populêre sport en beide mannen kinne dêr fan har sport libje. We sjogge in wedstriid, by har thús, by de trening en de fysio. It is in hurde wrâld. Olaf van der Meulen, ek fan Snits, moast nei in pear moannen werom nei't er him mei maachklachten net folslein jaan koe.

Yn twa dielen sjogge we by boeren dy't op in kearpunt steane. Yn dizze ôflevering stiet de bouboer sintraal. We sjogge by de famylje Siderius oan de Nije Biltdyk. Neist de jirpels en sipels kweke se no ek roazeplanten. Boubouren ha it dreech troch de legere prizen en de EEG-polityk. De ûnrêst soarge sels foar protesten dat boeren mei trekkers op it Binnenhof yn Den Haag stienen. Earder die heit alles mei de hân mar troch de meganisaasje kin de soan no alles allinne mei de masine dwaan. Hy sjocht ek by de Proefboerderij Kollumerwaard dêr't se nije rassen kweke.

Yn in trijelûk komt de yndustrialisaasje oan de oarder oan de hân fan Philips Drachten as foarbyld. Yn dit tredde diel komme de tsjinstanners en tsjinlûden fan de yndustrialisaasje oan de oarder. It sukses is sa grut dat sels yn Amearika reklame makke wurdt foar de Drachtster skearapparaten. Philips hat mear personiel nedich en besiket dy te winnen ûnder Friezen om utens. Troch de groei fan it fabryk en it grutte tal minsken dat dêryn wurket, feroaret de maatskippij ek. In animaasjefilmke moat de foaroardielen fan it wurk yn it fabryk weinimme.

Yn in trijelûk komt de yndustrialisaasje oan de oarder oan de hân fan Philips Drachten as foarbyld. Nei de oarloch moast derfoar wurkgelegenheid soarge wurde, it regear kaam mei in plan en wiisde gebieten oan foar ûntwikkeling. Dêr siet ek it eastlike part fan Fryslân by, de earme Wâlden. Minsken moasten fan de lânbou nei de yndustry lokke wurde, der wie sels spesiaal in Frysk Polygoonpromofilmke makke.Tal fan oaren emigrearren nei Kanada, mar oaren moasten hjir oan it wurk.

Yn in rige fan fjouwer dielen sjogge we werom op de Twadde Wrâldoarloch. Yn diel trije stiet de staking fan 1943 sintraal. Fan de Dútsers moasten de mannen dy't ûnder de wapens west hienen, kriichsfinzen nommen wurde moatte. Dêr kaam in soad protest tsjin en tal fan minsken gienen yn staking. Boeren leveren gjin molke mear oan it fabryk. Boargemaster Johannes Brandsma fan Ljouwert fertelt oer dy tiid en dat docht ek de famylje De Jong dy't by Bartlehiem buorke en Wiebe Leenstra, direkteur fan it bûterfabryk. Ek hearre we fan de stakingen yn Aldegea (W.) dy't dêr wat letter op gong kamen.