Fan ein septimber 1944 ôf wurde út de bosk fan Riis santich V2-raketten wei sketten. De ferjildingsaksje fan de Dútsers hat as doel Ingelân en de haven fan Antwerpen. Yn Gaasterlân makke dat in grutte yndruk. Tsjûgen fertelle oer dy tiid en der is in soad argyf te sjen út de Twadde Wrâldoarloch, it fabryk dêr't de raketten makke waarden en de skea troch de bombardeminten yn Antwerpen.
Dokumintêre oer allerhanne fasetten fan Frysk ierdewurk, lykas de skiednis, produksje en fersprieding fan dit Fryske kultuerguod. Oan it wurd komme û.o. Pieter Tichelaar, earder direkteur fan it fabryk yn Makkum, Minze van den Akker, eigener fan de grutste kolleksje Frysk ierdewurk en tegelkenner Jan Pluis. Ek yn Harns wienen in soad gleibakkers. Yn 1972 rjochte Henk Oswald it Harnzer tegelfabryk op. Hy fertelt wat by it wurk sjen komt. Yn it Harnzer museum Het Hannemahuis lit konservator Hugo ter Avest diggels út 1614 sjen dy't yn de stêd fûn binne.
Dokumintêre oer allerhanne fasetten fan Frysk ierdewurk, lykas de skiednis, produksje en fersprieding fan dit Fryske kultuerguod. Oan it wurd komme û.o. Pieter Tichelaar, earder direkteur fan it fabryk yn Makkum. Dat is no it âldste bedriuw fan Nederlân. Se grave de klaai sels ôf by Sopsum, ûnder Frjentsjer. By Tichelaar wurkje se ek gear mei ûntwerpers lykas Hella Jongerius. Ek yn Harns wienen earder in soad gleibakkers. Letter kamen Makkum en Boalsert derby. Yn 1972 rjochte Henk Oswald it Harnzer tegelfabryk op. Se dogge in soad oan restauraasjewurk en litte sjen hoe't dat giet.
Yn de 19de iuw waarden in soad oargels yn Fryslân boud, dy kamen yn de provinsje te stean, mar ek yn oare dielen fan it lân. Oargels ha ûnderhâld nedich en we sjogge by ferskillende aspekten fan dat proses, restauraasje fan pipen en houtwurk en it stimmen. Jan Jongepier is oargelist en hâldt him dwaande mei oargels as monumint. Hy hat noed oer de oargels as de tsjerken slute. We sjogge by ferskate oargels en bedriuwen dy't har dwaande hâlde mei reparaasje. It is dreech om nije minsken te krijen dy't it ambacht leare wolle.
It regear wol dat der mear biologysk buorke wurdt. We folgje twa biologyske boeren, se fertelle oer wat se tsjinkomme yn dat proses. Kees Timmers is bouboer yn Ingwierrum en Henk Hogendoorn is tsiisboer. Thom Krol hat in edukative pleats yn Droegeham. Ek in lânbou-ekonoom komt oan it wurd.
We sjogge by fjouwer ferskillende 'gongmakkers', útfiner, technysk ûntwerper, kreatyf techniker of toch in 'Willie Wortel'. Mei in technyske achtergrûn betinke se allerhanne saken dy't ek brûkt wurde yn de yndustry of soarch. Bearnd Hylkema hat in alternatyf foar de sweeftrein, Sjoerd Meijer betinkt oplossingen yn de meganika, Rien Poortvliet besiket aaien te sieden yn de magnetron en Libbe Jonkman ûntwerpt ynstruminten foar de soarch.
It Oera Linda Boek kaam yn 1867 foar it ljocht. Cornelis over de Linden hie it al generaasjes lang yn de famylje. Yn in lestich te lêzen hânskrift -sabeare Aldfrysk- soe it ferhaal oer de skiednis fan de Friezen gean fan 2000-50 foar Kristus. Yn 1870 waard it oanbean oan it Friesch Genootschap. Guon leauden dat it echt wie, oaren leauden dat net. Histoarikus Goffe Jensma der ûndersyk nei en neffens him hat Francois Haverschmidt, dûmny yn Foudgum it skreaun, mei yn it komplot Over de Linden en argivaris/bibliotekaris Eelco Verwijs.
Yn Oranjewâld wurde de lêste saken dien yn en by it nije Museum Belvédère, foar hjoeddeiske en 20ste iuwske keunst. Oprjochter Thom Mercuur liedt rûn en fertelt oer syn idee by de kolleksje. Arsjitekt Eerde Schippers leit út dat it museum dat oer wetter hinne boud is in ferbining leit mei it lânskip deromhinne.
Op âlde atlassen en kaarten, lykas de Schotanus-atlas fan 1718, fan Fryslân binne tal fan paden, fearten en brêgen te finen. Wat is dêr noch fan te finen yn it lânskip? Histoarikus en geograaf Meindert Schroor lit ferskillende paden sjen, lykas de holle wei by Bakkefean dy't yn de 14de/15de iuw diel útmakke fan de rûte tusken Grins en de Sudersee. De âlde karrespoaren binne noch altyd te sjen. By Keimpetille wie earder in brêge. Dy waard yn 1947 ferfongen troch in pont dy't der yn 1965 wer útgie.
De Ljouwerter band Road wie suksesfol yn de jierren santich. Har grutte hit wie The unchained melody. Se stienen sels yn TopPop en hienen in fanclub. Mei de leden (Hans Krakou, Arjen Kamminga, Frans van den Borg en Harry Kootstra) sjogge we werom op it begjin en it sukses en hoe't it no mei se is. Ek plateprodusint Wobbe van Seijen komt oan it wurd en pophistoarikus Beart Oosterhaven. Op in jûn fan Stappers van Toen ropt de plaat in soad oantinkens op.
Yn it heger ûnderwiis nimt de ynternasjonalisearring ta. We folgje in pear studinten fan de CHN (kristlike hegeskoalle) yn Ljouwert dy't in pear moannen staazje rinne yn Súd-Afrika. It binne de hotelskoallestudinten Joey Hehamahua, Gijs Tordoir, Peter Henriet en Tjitske Bouma en pabostudinte Inger van Til en SPH-studinte Alijanna Beijert.
Yn it heger ûnderwiis nimt de ynternasjonalisearring ta. De CHN (kristlike hegeskoalle) yn Ljouwert hat as iennige oplieding njonkenfêstigingen yn it bûtenlân. Yn twa programma's folgje we in tal studinten by har ferbliuw yn Súd-Afrika. Yn diel ien folgje we Tjitske Bouma, dy't de hegere hotelskoalle docht, pabostudinte Inger van Til en SPH-studinte Alijanna Beijert.